انواع ترمیستور ها
ترمیستور ها در دو نوع موجود هستند: آنهایی که دارای ضرایب دمایی منفی و آنهایی که دارای ضرایب دمایی مثبت ترمیستور هستند. مقاومت سنسور ترمیستور با افزایش دمای آن کاهش می یابد. مقاومت ترمیستور با افزایش دمای آن افزایش می یابد.

ترمیستورها معمولاً برای اندازه‌گیری دما استفاده می‌شوند در حالی که ترمیستورهای عمدتاً برای محافظت از مدار استفاده می‌شوند.ترمیستورها از موادی با مقاومت شناخته شده تشکیل شده اند. با افزایش دما، مقاومت ترمیستور به شکل غیرخطی افزایش می‌یابد و از یک منحنی خاص پیروی می‌کند. شکل این منحنی مقاومت در برابر دما توسط خواص مواد تشکیل دهنده ترمیستور تعیین می شود. سنسور ترمیستور ها با انواع مقاومت پایه و منحنی های مقاومت در برابر دما در دسترس هستند. کاربردهای دمای پایین (55- تا تقریباً 70 درجه سانتیگراد) معمولاً از ترمیستورهای مقاومت کمتر 2252 تا 10000Ω استفاده می کنند.

کاربردهای دمای بالاتر معمولاً از ترمیستورهای مقاومت بالاتر (بالاتر از 10000Ω) استفاده می کنند. برخی از مواد پایداری بهتری نسبت به بقیه دارند. مقاومت ها معمولاً در 25 درجه سانتیگراد (77 درجه فارنهایت) مشخص می شوند. ترمیستور ها تا حدود 0.2 ± درجه سانتیگراد در محدوده دمایی مشخص شده خود دقت دارند. آنها به طور کلی بادوام، طولانی مدت و ارزان هستند.ترمیستورهای دارای پوشش اپوکسی برای استفاده در دماهای پایین تر [معمولاً 50- تا 150 درجه سانتی گراد (58- تا 316 درجه فارنهایت)] در دسترس هستند.

ترمیستور ها همچنین با پوشش های شیشه ای برای استفاده در دماهای بالاتر [معمولاً 50- تا 300 درجه سانتی گراد (58- تا 572 درجه فارنهایت)] در دسترس هستند. این پوشش ها از ترمیستور و سیم های اتصال آن در برابر رطوبت، خوردگی و تنش های مکانیکی محافظت می کنند.